Manisa’nın dar sokaklarında yürüyen genç bir adam, yolunun bir şekilde Eski Manisa Hanı’na düşeceğini hiç düşünmemişti. Tarihi duvarlar, taş zemin ve loş koridorlar arasında yalnızca birkaç turist vardı. Ancak bir köşede duran kadın farklıydı. Ne turist gibiydi, ne de çalışan… Gözlerinde geçmişe ait bir derinlik, dudaklarında ise sıcak bir tebessüm vardı. Adam yaklaştığında kadın doğrudan konuştu: “Ben 24 Yaşında Escort Melis. Bu han sessiz, ama hikâyelerle doludur.”
Melis, mekâna öylesine uyum sağlamıştı ki sanki zamanın içinden çıkıp gelmiş gibiydi. Giydiği sade elbise, doğal makyajı ve etkileyici bakışlarıyla dikkat çekiyordu. Onun yanında durmak bile adamın kalp ritmini değiştiriyordu. Oturup konuşmaya başladılar. Melis, bu hanı çok sevdiğini ve zaman zaman sadece burada vakit geçirmek için geldiğini söyledi. Tarihle olan bağını ve bu meslekteki yaklaşımını anlattı.
O, sadece bir 24 Yaşında Escort değil, aynı zamanda yaşadıklarını hikâyeye dönüştürebilen bir kadındı. Adam, sohbetin ilerleyişinde fiziksel bir arzuya değil, ruhsal bir yakınlığa çekiliyordu. Fısıltılar eşliğinde derinleşen bu bağ, hanın taş odalarından birine taşındı. Temaslar aceleye gelmeden, her dokunuşun anlam taşıdığı bir geceye dönüştü.
Sabah, han yeniden turistlerle dolduğunda Melis ortada yoktu. Ama adamın zihninde, o geceden sadece bir isim kalmıştı: Melis. Ve onun varlığı, duvarlara sinmiş bir sır gibi kalmıştı.
Melis’le geçirdiğin gece, tarihin sessizliğinde yankılanan bir temas gibi… Unutulmaz, ama asla gürültülü değil.
